Sinds 6 april is er wel het nodige met Jikke gebeurd. Hij heeft sinds kort een follow me om. Niet omdat hij zo trekt aan de riem, maar omdat hij dan rustig mee loopt in situaties die hij niet zo leuk vind.
Ik doe de follow me elke wandeling om, zodat hij niet associeert met minder leuke dingen. Hij laat hem makkelijk om doen.
Sinds hij de follow me heeft loopt hij een stuk rustiger over het winkellcentrum, we zijn zelfs in de supermarkt geweest zonder dat hij overstuur was. Ik ben blij.

Vrijdag 18 april heeft hij iets gedaan wat ik nog nooit gezien heb in de 20 jaar dat ik een hond heb. Hij had een leeg geknepen, metalen tube mayonaise gevonden op het speelveld, de plek alleen al. Om een lang verhaal kort te maken deze heeft hij voor een deel op gegeten.
Om 9.00 uur zat ik dus al bij de dierenarts waar hij een braakmiddel toegediend kreeg. Er kwam inderdaad een stuk metaal uit.
Het is gelukkig met een sisser afgelopen, hij had het wel met zijn leven kunnen bekopen.

Verder oefenen we rustig verder. Hij helpt al goed mee om de was aan te geven. Hij kan goed zoeken. We verstoppen regelmatig de telefoon of sleutels.

Het is en blijft leuk om hem te trainen. Het is een schatje.

Zondag met Jikke naar de kunsthal in Rotterdam geweest. Op het station was hij onrustig. In de trein en het museum ging het erg goed. Hij gedroeg zich voorbeeldig.

Op training oefenden we het zoeken naar de stoel. Hij kan dit erg goed. Hij moet nu leren zijn hoofd langer boven de zitting te houden, zodat zijn toekomstige baas tijd heeft om de stoel te voelen.

Sinds donderdag heeft hij een follow me om hem te trainen op het winkelcentrum. Hij is zo sterk. Ik heb hem net met de wandeling omgedaan om